Adam "Pan_Satyros" Słowiński - w grach planszowych najbardziej cenię sobie mechanikę i klimat. Wallace czy Feld, strategia czy przygodówka, euro czy ameritrash - wszystko jedno, ważne by gra miała w sobie to coś, co nie pozwala odejść "ZnadPlanszy" :) Oczywiście mam swoich faworytów, którym poświęcę osobne wpisy na blogu.
Poza planszówkami interesuję się szeroko pojętym science-fiction (literatura, film, gry wideo), lubię od czasu do czasu pograć na PC , PS4, WiiU i N3DS, a gdy pogoda dopisuje wskakuję w dres by pobiegać.
Iwona Weber - W świat gier planszowych wciągnął mnie Adam. Od tamtego czasu gry towarzyszą nam niemalże na każdym kroku: w domu, podróży, na spacerze w parku. Po prostu zgrana z nas para :) Najbardziej lubię planszówki zaprojektowane w oparciu o mechanikę worker placement, a gdy brakuje mi gracza "do pary" umilam sobie czas łamigłówkami logicznymi lub anime.
Moją pasją jest również astronomia i świat współczesnej nauki. Jako członek Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii bezchmurne wieczory spędzam wpatrując się w nocne niebo.
Protoplasta boomu na zalane „stretch goalami” KSy, przez „poważnych planszówkowiczów” uważany za karton plastiku bez mechaniki, zaś u nas od lat stojący wysoko w TOPce ulubionych tytułów. Prosty, emocjonujący, zajmujący z dodatkami bez mała pół regału – to musi być Zombicide!
W niespełna rok od pierwszej wizyty ponownie cumujemy u brzegów Lumerii, by – wiodąc ku wiecznej chwale panteony Egipcjan i Azteków – raz jeszcze poddać się boskiej próbie strategii i taktyki.
Puk, puk – czy ktoś tu jeszcze zagląda? Z tej strony Adam i Iwona, czyli Pełna para :) Po dwóch miesiącach przymusowej przerwy wracamy do nagrywania, by podzielić się z Wami wrażeniami z kwarantannowych rozgrywek.
„Ogień dogasa, miasta pustoszeją, świat obumiera… pielgrzymi zmierzają w kierunku owianych tajemnicą wysp, poszukując pomocy i odpowiedzi” Czy to intro nowej odsłony Dark Souls? Nie! To Stefan Feld i tło fabularne kolejnej z jego eurogier (jeśli naturalnie założymy, że pielgrzymi są rasy gnomiej) xD
Gdybyśmy mieli wskazać jeden dźwięk, który jednoznacznie kojarzy się nam z grami planszowymi, byłby to – spływający na uszy niczym balsam – grzechot kości gotowych na ten jedyny, najważniejszy rzut. Rzut który ZMIAŻDŻY PRZECIWNIKA, DA UPRAGNIONE ZWYCIĘSTWO, SIĘGNIE PO KORONĘ WŁADZY, OMINIE WIĘZIENIE… uff, ok – ciut się zapędziliśmy… Tak, lubimy kości :D
Dawno, dawno temu, gdzieś w okolicach roku 2010, zakupiliśmy grę, która do dziś może „szczycić się” mianem najbrzydszego eurosucharka naszej kolekcji. Mowa naturalnie o Caylusie, który w kolejnej audioRECENZJI Pełnej pary staje w szranki ze swym młodszym bratem – odświeżoną edycją „1303”. Kto wyjdzie cało z tego pojedynku?
W poszukiwaniu ulubionego area-control zawędrowaliśmy na półwysep Jukatan, gdzie do walki o władzę ponownie włączyli się sami bogowie…
Skłamalibyśmy przyznając, że na jakąkolwiek planszówkę czekaliśmy w roku 2020 tak, jak na komputerowego Cyberpunka 2077… Dziś, poznawszy historię V i Johnnego, wciąż nie potrafimy jednoznacznie ocenić tytułu REDów, stąd tym bardziej cieszy, że Solar City, tak bliskie Cyberpunkowi od strony tematu i dzielące z nim, pewne wydawnicze trudności, nie pozostawiło nas w podobnej, recenzenckiej „kropce”.
„Gdzie lepiej być może, gdzie? Na morza dnie, na morza dnie, Bo tam gdzie sucho, Może być krucho, Posłuchaj mnie! Oni na górze, uwierz mi, W słońcu harują całe dni. My tylko jemy i dryfujemy, Na morza dnie!”
Przystroiwszy mikrofon bombkami i kolorowym łańcuchem, z gorącym napojem w ręku siadamy, by powspominać najlepsze z planszowych doświadczeń mijającego roku, polecając garść tytułów idealnych na gwiazdkowe prezenty. Innymi słowy czas na „Świąteczny poradnik prezentowy Pełnej Pary – Edycja 2020”.